Heart of courage.

Een oranje gloed ruste op de duinen terwijl de zon langzaam aan de hemel in rees. ze wekte alles en iedereen op een rustige en vriendelijke manier terwijl de zee zachtjes een lied van golven speelde. De wind bracht de zoute geur met zich mee en blies het laatste beetje slaap uit de ogen van een vermoeide grote reu. Hij had een lange weg afgelegd en was uiteindelijk hier terecht gekomen. Weg van alle verdriet en pijn die hij had meegemaakt. De gevlekte Dog stond op en rekte zich uit, het zand drukte tussen zijn tenen door terwijl zijn lange roze tong uit zijn bek rolde. Een piepend geluid was hoorbaar toen hij geeuwde en erna zijn vacht uitschudde. Kleine zandkorrels vielen terug waar ze hoorden. De reus keek rond en kon geen enkele andere staart bespeuren in zijn nabije omgeving. Weer was hij alleen. Een zucht voordat hij besloot om een kleine wandeling te maken tussen de duinen en het hoge gras dat het met zich meebracht, terwijl hij luisterde naar het kalmerende geluid van de golven op de achtergrond. Het was lente en dus niet de moeite om de zee in te duiken, deze was nog veel te koud voor waterpret.

De reu had poot aan wal gezet nadat hij ongelukkig uit een vrachtschip was gevallen doordat de touwen van de reddingsboot waar hij in had liggen slapen, doorgeknapt waren. Dagen had hij op zee liggen dobberen, niet wetend waar de zee hem heen zou brengen. Het leek wel alsof het lot een spelletje met hem aan het spelen was. Elke keer hij een klein beetje geluk had, naam het lot het hem weer af. Zijn gezin, zijn leven en nu ook zijn vervoermiddel naar een andere plek. Hij zou gedoemd zijn om te sterven op zee. Gunde het lot hem dit keer wel een beetje geluk en had het de reddingsboot per opzet naar hier gestuurd?


Murdoch had een redelijk lange tocht door de duinen gemaakt terwijl hij nog eens alles op een rijtje had gezet over hoe hij hier geraakt was. Hij snapte nog steeds niet dat die boot precies hier op het strand aanspoelde met hem erin. Waarom was hij niet dood? Ergens op de bodem van de zee terwijl kleine vissen van hem aan het smullen waren. De Dog ging zitten en sloot zijn ogen, nam een flinke teug adem in zijn longen en opende zijn ogen opnieuw. Hij moest hier zien te overleven, maar hoe?

- Open voor iedereen. : ) -