There's a magical rainbow in the sky
The colours are special I'll tell you why
De stenen glinsterden door het zonlicht. Het had net geregend in het gebied en alles was nat geworden. Daarna was de zon weer gaan schijnen en waren de wolken na genoeg verdwenen. Er was een lichte regenboog nog te zien, maar die zou zo ook wel wegzijn. Doordat de zon op de natte stenen en het natte gras scheen leek alles te glinsteren. Door het glinsterende gras liep een kleine hond. De hond liep met vrolijke, kleine stapjes door het gras dat aan zijn buik kietelde. Hij was van plan om op de rotsen te gaan liggen vandaag, zodat hij in de zon kon opwarmen en opdrogen, want de regen had hem doorweekt en plakkerig gemaakt.
Pink is for caring
Yellow is for giving
Met zijn korte pootjes trippelde hij door het gras heen. Het natte gras maakte hem niet echt droger, maar hij zou zo op de warme stenen zijn. Hij was al bijna op de helft van het grasveld toen hij uitgleed over een nat stukje zand. Met een zacht huiltje van schrik viel hij om in de modder. Even keek hij verbaasd om zich heen en toen begon hij te lachen. Hij stond behendig weer op en schudde zijn vacht uit. Na deze korte tegenslag was hij nog natter, maar hij ging weer verder.
Blue is for sharing
Green is for living
Na de andere helft veilig over gestoken te hebben was hij eindelijk bij de stenen aangekomen. Hij keek omhoog en zag toen pas de grootte van de stenen. Ze waren minstens vijf keer zo groot als hem... Waarom had ik hier niet eerder aangedacht? Ging er door zijn gedachten. Hij liep even naar links en zag toen een kleinere steen. Hij schatte het even in, maar de steen was gelukkig van een goeie grootte. Hij deed even een paar stappen naar achteren, nam een aanloopje en sprong op de steen. Hij gleed even weg met zijn poot, maar had al snel zijn evenwicht weer hervonden. Hij keek weer om zich heen en zag toen een andere steen die iets groter was. Hij sprong ook op die steen en zo kwam hij tot de laatste steen.
Liliac is for loving
and so it must be true
Hij zat nu op de grootste steen. Langzaam ging hij liggen en wende aan de warmte van de steen op zijn kale buik. Hij keek op naar de lucht en zag weer een paar donkere wolken. Hij voelde hoe er weer motregen neer viel. Het was nu niet erg storend, want de zon scheen nog steeds en het regende niet zo hard. Toen kwam ineens de lichte regenboog van net in zijn ooghoek. Hij draaide zijn kop opzij en zag de regenboog. Hij was een heel stukduidelijker als net en breder. Tristan glimlachte en legde zijn kop op zijn poten en keek naar de regenboog, terwijl de regen zachtjes en langzaam tikte op de steen naast hem.
This rainbow is alive
in both me and you .
Index 
Onderwerp: Do I see a little rainbow? ~ Open 
